De ware aard van maar..!

In het kader van dingen-die-je-alleen-kan-verzinnen-als-je-te-veel-tijd-hebt, wil ik het vandaag graag met jullie hebben over een woord: ‘maar’. ‘Maar’ wordt zo veel gebruikt dat er ongetwijfeld boeken over volgeschreven zijn, maar (!) dat doet er niet nu niet toe. Mijn ontdekking gaat daar aan voorbij. Want wat heb ik ontdekt! Als je alle data door verschillende formules haalt en er dan nog een paar goocheltrucjes mee doet, blijk ‘maar’ eigenlijk een zeikerig, gemeen bemoeiwoord te zijn. En dat meen ik: als ‘maar’ een persoon zou zijn, had iedereen een hekel aan hem/haar. Ik zal dit even toelichten:
Toen ik op een middag heel veel te doen had, en ik dat lekker voor me uit lag te schuiven terwijl ik de minder-witte plekjes op mijn plafond telde, schoot me ineens een vraag te binnen: wat zou er gebeuren als je ‘maar’ zou vervangen voor een naam?
Uiteraard een zeer logische en nuttige vraag. Met een, dat mag ik wel stellen, wereldschokkend antwoord dat in mijn ogen de ware aard van dit ogenschijnlijk zo onschuldige woord blootlegt… Laat ik een paar voorbeelden uit deze tekst nemen*:

• Er [zijn] ongetwijfeld boeken over volgeschreven, maar dat doet er nu niet toe
(een gewone, alledaagse zin)
• Er [zijn] ongetwijfeld boeken over volgeschreven, Greta dat doet er nu niet toe
(Greta is een zeikerig kutwijf dat niet op kan houden over boeken die volgeschreven zijn)

• Ik gebruik hier Greta, maar dat is niet omdat ik iets tegen Greta’s heb
(wederom een normale zin)
• Ik gebruik hier Greta, Greta, dat is niet omdat ik iets tegen Greta’s heb
(Greta moet eens ophouden zich overal mee te bemoeien)

• En nog twee, niet omdat het moet maar omdat het kan
• En nog twee, niet omdat het moet Greta omdat het kan
(ze is niet alleen een bemoeial, ze heeft ook nog eens geen gevoel voor humor)

• Ik weet dat het niet lang meer duurt, maar ik kan gewoon niet meer
(‘ik’ is een zeur)
• Ik weet dat het niet lang meer duurt, Greta ik kan gewoon niet meer
(Greta is een slavendrijver)

Mocht je nu nog steeds niet overtuigd zijn, neem dan eens een kijkje op mijn website: www.maar=gemeen.nl . Verder wil ik alleen maar even zeggen dat ik blij ben dat ik eindelijk de moed heb verzameld om dit tegen jullie uit te spreken. Ik dank jullie voor jullie aandacht, en ik hoop dat we er samen voor kunnen zorgen dat ‘maar’ uit onze taal verdwijnt: WEG MET MAAR..!**

* ik gebruik in de voorbeelden de naam Greta, maar (!) dat is niet omdat ik iets tegen Greta’s heb
** wie nu denkt: wat is dit nu weer voor onbegrijpelijk creatief gebruik van leestekens. Dank u wel dat u denkt dat ik tot zo'n vrijheid-van-de-geest in staat ben, maar ik moet u teleur stellen: ik heb het geleend. De geestelijk vader is te vinden op de markteting-afdeling van de FEBO: