En soms niet. Maar dat maakt niet uit. Deze vondst is gewoon grappig met een scheut onbegrijpelijke meligheid waar ik jullie maar al te graag mee wil vervelen.
Dan nog een kleine toelichting, speciaal voor de krulharigen onder u: dit is dus wat er gebeurd als twee meiden met een talent voor tijdverdrijven op een donkere dinsdagavond verdwaald bij de Subway aanspoelen…
Met dank aan Lotte Wijbrands
1.
dit is Johan
Johan is een aardappel
Stort. Op Giro 555.
(Lotte)
2.
Servetje, Servetje
hoe gáát het met je
je voelt je niet goed?
weet niet wat je moet?
niet zo tevreden met je bestaan?
maar laat je dan ook een keertje gaan!
want servetje, wat let je!
je leeft maar een keer
echt, gerecycled word je niet meer
(Anna)
3.
I’m alive
So very alive
I could eat
your but,
That’s how
alive I am
(Anna)
4.
Een chicken teriyaki graag met
Zes gram minder vet.
En ik vraag u om een gunst
Doet u mij nog een servet
Dan maak ik subwaykunst
(Lotte)
5.
Dit is Samantha.
Samantha is een Milkakat.
Stort. Op Giro 555.
(Lotte)
6.
Dit is een gedicht.
Een gedicht zonder verschijning.
Een gedicht zonder woorden.
Een gedicht zonder jou.
Dit is gedicht zonder iets.
Dit gedicht is zonder niets.
(Lotte)
Dit is té mooi
voor deze wereld
ik huilde gewoon té
hard weet je wel
(Anna)
7.
dit is de asexuele broer/zus van Pino en Bigbird hij is wit, omdat hij op alle vlakken neutraal is. Daarom heb je hem ook nog nooit op tv gezien, want neutraal is niet leuk voor kinderen noch volwassenen. Zelf heeft hij weinig te zeggen over de situatie
(Anna)
8.
Er was eens een broodje
Die la in zijn blootje
In de vitrine
O, o, wat een strop
Tot een meisje zich meldde
Het broodje bestelde
En toen, na twee happen:
Het broodje was op.
(Lotte)
9.
(Anna)
Verveling? Verveling? Wie zei daar verveling?
Verveling bestaat niet, alleen subwayservetjes
en net iets te veel tijd…
Lottegw.blogspot.nl
