Vroeger

Vroeger was alles beter. Dat weten we allemaal, maar soms vergeet je het even. Afgelopen weekend was ik op Lowlands. Ik had niet verwacht dat ik mezelf tegen het einde had kunnen betrappen op de gedachte waarom het niet altijd zo zou kunnen zijn. Direct daarna werd ik weer even op mijn plaats gezet door Simone van Saarloos. Maar eigenlijk paste zelfs dat in het geheel, omdat het waar was en omdat ze haar column mocht voordragen terwijl de directeur van Lowlands op de eerste rij zat.
De dag erop zat ik in de pendelbus op weg naar Lelystad. Naast me zat een man die wel gegaan was, maar die eigenlijk vond het vroeger beter was. Glimlachend hoorde ik hem aan, maar zijn verhaal pakte me niet. Ik dacht aan een zin die ik tegenkwam in een boek met literaire citaten die je in een hoekje van het festivalterrein door een dichter op je arm kon laten schrijven.

Alles wat ik zie bestaat zo ontzettend

De waterdichte stift was minder zwart dan eerst, maar je kon de woorden nog steeds lezen op mijn onderarm. Laat later alles vroeger maar beter zijn geweest, dacht ik. Als er geen zinnen meer zijn die me vijf minuten lang naar een papier doen staren.